Rozgrywka #145 - Nikt nie odchodzi w trakcie nagrania

Stał przed lustrem w samych pończochach i trząsł się z podniecenia. Poprawił perukę na głowie i umalował usta krwistą czerwienią, ulubionym kolorem jego żony. Wargi drżały mu, kiedy po cichu wypowiadał słowa: "Gdybym tylko, gdybym tylko mógł..." - zatrzymał na chwilę, kiedy do przebieralni wpadł Adek. W czarnym smokingu, z nienagannie przystrzyżona brodą, wyglądał świetnie. Mieć takiego chłopa jak Adek to marzenie - pomyślał Cooldan. "Stary, już czas. I na litość boską, załóż coś na siebie, przecież nie wystąpisz w samych pończochach" - Adek wyszedł, a Cooldan spojrzał jeszcze raz w lustro. Chętnie wystąpiłby tylko w pończochach, bo wiedział, że na sali będą dzieci. Wcisnął się więc w swoją aksamitną balową suknię, szytą na miarę u jednego z najlepszych paryskich krawców. "Gdybym tylko mógł cofnąć czas"- zanucił pod nosem. Był gotowy!